Das jüngste Urteil des Verfassungsgerichts die Verfassungswidrigkeit der Vorschriften über die Pauschalbeträge für die Unterbringung auf der einen Seite erklärt weckten Hoffnungen Träger, mit anderen Anliegen, wie die Gerichte die Ansprüche der Fahrer in einer Situation behandeln, wenn das Urteil noch nicht veröffentlicht. In einem der Fälle habe ich durchgeführt habe diese Bedenken nun vom Berufungsgericht zu Gunsten des Angeklagten Träger ausgeräumt.
Der Fall vor dem Gericht erster Instanz
Probleme Träger normal gestartet. ZU 2015 r. zwei ehemalige Mitarbeiter traten mit dem Anspruch auf Zahlung von Pauschalbeträgen für die Unterbringung, trotz der Tatsache, dass die Forderung während der gesamten Dauer der Beschäftigung zu erhalten ausgewiesenen Forderungen hat sich nie. Der Träger zahlte den Pauschalbetrag für die Reise im Voraus bekannt Höhe wird von den Mitarbeitern akzeptiert. Die Parteien vereinbarten,, że kwota ta stanowi całość należności kierowców z tytułu podróży służbowych.
Leider Anhörung der Fall in erster Instanz Das Bezirksgericht in Slubice in dem Urteil 21.09.2016 r. ref. akt IV P 74/15 betrachtet, trotz der Zahlung der Mitarbeiter dieser Aufgaben, Der Arbeitgeber sollte auch Pauschalbeträge für die Unterbringung zahlen, weil es den Mitarbeitern angegeben direkt nicht, die Reisekostenpauschale beinhaltet auch die Forderungen. Interessanterweise war Gericht nicht daran interessiert, in der Aussetzung des Verfahrens, bis der Fall durch das Verfassungsgericht entschieden wird, In Anerkennung der, dass dies nur seine rechte, und nicht um eine Verpflichtung.
Die Berufung und das Urteil des Gerichts zweiter Instanz
Das Urteil des Gerichts erster Instanz wurde Beschwerde eingereicht, und eines der Argumente darin aufgeworfen wurde, war die Notwendigkeit, die Entscheidung bis zum Fall des Verfassungsgerichts Anwendung Transport Logistics Polen bei der Prüfung der Verfassungsmäßigkeit von Gesetzen, auf denen die Ansprüche der Fahrer zu suspendieren.
Das Bezirksgericht in Gorzow Wielkopolski. Urteil 13.12.2016 r. ref. und Sie 112/16 das Rechtsmittel in vollem Umfang und änderte das angefochtene Urteil, die Klage in vollem Umfang abgewiesen Treiber. In der Begründung verwies, die Rechtsgrundlage für die Ansprüche der Kläger erwiesen für verfassungswidrig,, am Verfassungsgericht erklärte in seinem Urteil vom 24.11.2016 r., und damit der Fahrer hat nicht das Recht, eine Auszeichnung von Pauschalbeträgen für die Unterbringung zu verlangen. Die Tatsache ist Tribunal das Urteil veröffentlicht hatte das Gericht keine Rolle,.
Natürlich ist dies eine einzige Urteil, aber es ist ein gutes Omen für die Zukunft – viele Gerichte können einen ähnlichen Weg folgen.
Ich bin gespannt, Fakten in diesem besonderen Fall.
etabliert, dass der Arbeitgeber bezahlt die eine kollektive Regelung, einschließlich Ernährung und Pauschalzahlungen, wurde eine Rückstellung in vollem Umfang bezahlt?
Wenn ja, ist es kaum verwunderlich ein solcher Beschluss des Landgerichts. Offenbar war er falsch Urteil des Gerichts erster Instanz. Das Gericht erster Instanz vergeben nur die gleiche Bestimmung, die bereits bezahlt wurde (weil es bedeckt “dietoryczałtem”, die Zulässigkeit von denen bereits vor dem Obersten Gerichtshof bestätigt).
@ Dariusz Szczecin
Leider ist das Gericht in Motive im allgemeinen Interpretation nicht mit dieser Frage befassen – ausschließlich auf die Verfassungswidrigkeit der Vorschriften über die Pauschalbeträge geltend gemacht. Vielleicht in einer schriftlichen Begründung wird detaillierter beschrieben werden – Ich werde dann wissen.
Ok, MAHLZEIT.
Sehr bald wird die Zeit kommen zum ersten Kassations, ob ein oder der anderen Seite des Raums.
jak wygląda temat ” odszkodowań z tytułu bezprawia legislacyjnego.”
przeglądam wszystko co się da i nigdzie nic na ten temat niema czyżby nikt nie potrafił w tej sprawie zająć stanowiska a zdawało się ze po wyroku jest wszystko takie proste
@ Wojciech
Wenn sich herausstellt,, dass nicht die Schulden durch den Fahrer aufgrund der Wiederaufnahme des Verfahrens geschuldet zu erzwingen, Sie können sich natürlich Schadensersatz aus der Staatskasse. Darüber hinaus wird der Ausgleich unter allen Umständen das Recht,, in denen erlitt der Träger Schaden, unabhängig von der, oder es nicht gelungen, die Schulden von dem Fahrer zu sammeln.
@ Bogdan
Und was der Herr kann nicht finden,?
Hallo, Was ist die Frist für die Wiederaufnahme des Verfahrens im Fall der früheren Urteil gegen den Arbeitgeber ?
Erobern Sie die Frage Sprecher der Frist für die Wiederaufnahme des Verfahrens im Fall der früheren Urteil gegen den Arbeitgeber ??
Sie werfen die Frage Wieslaw Lautsprecher 🙂
@ David und Wieslaw
Die Frist ist 3 Monate ab dem Tag der Veröffentlichung des Urteils im Amtsblatt. Denn es war in den Tag 29.12.2016 r., Gewählt bis auf 29.03.2017 r.
Gentlemen Arbeitgeber Sie sind immer arm? aber man kann nicht sehen- noch neue Basis Autos villen Gebäude usw. ist dies nicht für ehrliche Arbeit nur Ausbeutung Fahrer
In Kombination mit den Vereinbarungen über Deutschland fahren und der Europäischen Union und für den Transport Sie zahlen in Euro, warum nicht Sie konsistente Regeln in der EU Diät Auszahlung????Scham
Co z prawomocnymi wyrokami gdzie Sąd przyznał kierowcy ryczałty za noclegi wg przepisów Rozporządzenia Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.01.2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.Zapis był taki w zawartej umowie o pracę z pracodawcą.Czy pracodawca może wznowić postępowanie o zwrot zapłaconych kwot
@ ana
To zależy co wynika z wyroku sądu. Jeśli sąd zasądził na podstawie rozporządzenia, to są podstawy do wznowienia. Jeśli zasądził w oparciu o umowę o pracę, to pewnie nie.
Chciałam nadmienić co do wznowień postępowań w sprawie wypłaconych ryczałtów kierowcom,trzeba by koniecznie Sądom przedstawić czy pracodawca wrzucał ryczałty za noclegi w koszty czy nie ,jeżeli obniżał sobie tym podatki a jest to do sprawdzenia kierowcy powinni mieć wypłacone kwoty i nie uwzględnione wznowienia czyż nie.
Z tego co mi wiadomo większość firm w ten sposób obniżała podatki ,kierowcom nie wypłacali a zyski firm rosły,to niby dlaczego teraz kierowcy mieliby zasądzone kwoty oddawać.Jeżeli miało by tak być to to te kwoty winny być doliczone do podstawy i odprowadzone składki i podatki,wtedy byłoby uważam sprawiedliwie.Każda kontrola skarbowa winna zwrócić szczególną uwagę na tę kwestię i wzywać pracowników ile otrzymywali i to byłoby uczciwe.
@ ana
Nie mam takiej wiedzy, by przewoźnicy regularnie wrzucili w koszty należności, których nie wypłacili, a mam wrażenie, że mam do czynienia z większą ilością przewoźników niż Pani.
Jeśli takie przypadki się zdarzają, to oczywiście patologia i sprawa dla urzędu skarbowego, ale jeśli nie ma podstaw do wypłacania ryczaltów w umowie o pracę lub regulaminie wynagradzania, to nawet w takim wypadku pracownik nie ma prawa do ryczałtu. O tym prawie decydują bowiem postanowienia umów i regulaminów, a nie zapisy w księgowości nie odzwierciedlające rzeczywistości.
Jest opublikowany wyrok SN Sygn. akt I PK 300/15 von 21 Februar 2017 r.warto przeczytać,panowie kierowcy.Firmy opuszczą jednak głowy .
@ ana
Proszę spojrzeć na ten wyrok http://www.rp.pl/Podatek-dochodowy/303099872-SN-kierowcy-beda-zwracac-wyplacane-im-ryczalty.html#ap-1 więc raczej nie liczyłbym na porażki przewoźników.
Wyrokiem SN I PK 300/15 Sąd Najwyższy w praktyce powiedział, że mimo orzeczenia TK K 11/15, nic się nie zmienia w kwestii możliwości dochodzenia ryczałtów za nocleg. Zwracam uwagę na szczegółowe wyjaśnienie kluczowych w tej kwestii zagadnień w tym zwłaszcza, um, że „milczenie” w regulaminie co do wypłacania ryczałtów za nocleg (gdy mowa jest tylko o samych dietach) powoduje zastosowanie rozporządzenia ministerialnego.Bardzo czytelnie i jasno jest napisane na uzasadnieniu str.10 ,że przepisy uchylone wyrokiem nie maja zastosowania przed dniem wejścia w życie tego wyroku itd .
@ ana
Po pierwsze wyrok jest odosobniony. Po drugie z całą pewnością nie powiedział, że nic się nie zmieniło, bo wyraźnie podkreślił, że pierwszeństwo mają ustalenia stron. Jeśli więc strony uzgodniły brak wypłat ryczałtów, to zwrot się nie należy. Po trzecie wreszcie gdyby taka linia miała się utrzymać, to jest to prosta droga do kolejnego wyroku TK, skoro SN albo ignoruje wyrok TK albo go nie zrozumiał. Poniżej kilka fragmentów z wyroku, których SN najwyraźniej sobie nie przyswoił:
“W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, przesądzenie przez ustawodawcę, że Kunst. 775 § 3-5 kp i wydane na podstawie art. 775 § 2 kp przepisy wykonawcze mają mieć zastosowanie do każdego wykonanego przez kierowcę przewozu w transporcie, jest sprzeczne z ratio legis tych przepisów i świadczy o nieadekwatności przyjętego środka w stosunku do regulowanej dziedziny.
Powyższe ustalenia prowadzą do wniosku, że słuszne jest stanowisko wnioskodawcy, jak i pozostałych uczestników postępowania, iż ustawodawca, odsyłając w art. 21a ucpk do zasad ogólnych przewidzianych w kodeksie pracy – tj. Kunst. 775 § 3-5 kp a następnie do zakwestionowanych przepisów rozporządzeń – nie uwzględnił specyfiki wykonywania zawodu kierowcy w transporcie międzynarodowym.”
“Mając na uwadze wskazane wyżej regulacje, Trybunał uznał, że konstrukcja normatywna przyjęta w przepisach zakwestionowanych w pkt 1 ich 2 petitum wniosku, doprowadziła do nieprzewidywalności skutków prawnych działań podjętych na podstawie tych przepisów przez pracodawców branży transportowej. Trybunał uznał, że ustawodawca, pozostawił nadmierną swobodę organom stosującym prawo przy ustalaniu zakresu normowania uprawnień kierowców zatrudnionych w transporcie międzynarodowym i związanych z nimi obowiązków pracodawców. Jak już wskazano, przejawem realizacji zasady określoności przepisów prawa jest formułowanie przepisów w sposób logiczny i precyzyjny oraz poprawny pod względem językowym, tak aby intencja ustawodawcy co do kręgu podmiotów i okoliczności zastosowania danej normy prawnej nie budziła u jej adresatów wątpliwości. Wymogi te zostały naruszone przy ustanawianiu zakwestionowanych przepisów. Stały się one bowiem nie tylko niezrozumiałe dla ich adresatów, ale także wywoływały rażąco odmienne interpretacje najwyższych organów sądowych. Sam fakt stworzenia nazbyt szerokich ram dla organów stosujących prawo, które muszą zastępować ustawodawcę w zakresie dookreślania zagadnień uregulowanych w sposób nieprecyzyjny, świadczy o naruszeniu zasady określoności prawa.”
“Trybunał uznał, że poziom wątpliwości interpretacyjnych w wypadku badanych przepisów ma charakter kwalifikowany, zaś trudności w ich usunięciu, szczególnie z punktu widzenia adresatów danej regulacji, okazują się rażąco nadmierne, czego nie można usprawiedliwić złożonością normowanej materii. Trybunał uznał także, iż skutki tych rozbieżności mają istotne znaczenie dla prawnie chronionych interesów adresatów, wystąpiły w istotnym nasileniu (znaczny wzrost kosztów pracy niedający się przewidzieć przed wydaniem przez SN uchwały z 2014 r. poprzez obciążenie pracodawców branży transportowej roszczeniami kierowców obejmującymi kilka lat wstecz, sięgającymi ok. 50 k. złotych na osobę) oraz wynikają z niepewności co do sposobu interpretowania kwestionowanych przepisów przez sądy.
Trybunał uznał zatem, że Kunst. 21a ucpk w związku z art. 775 § 2, 3 ich 5 kp w związku z § 16 Absatz. 1, 2 ich 4 rozporządzenia z 2013 r. narusza zasadę poprawnej legislacji, będącą komponentem zasady zaufania jednostki do państwa i stanowionego przezeń prawa, wywiedzionej z art. 2 Konstytucji.”
Z tego wyroku wynikają jednoznacznie dwie kwestie:
– nałożenie na pracodawców obowiązku wypłaty kierowcom ryczałtów za noclegi na zasadach przewidzianych dla wszystkich pracowników jest rozwiązaniem nieadekwatnym i przez to niekonstytucyjnym
– istnienie legislacji, z której nie wynikają jasno obowiązki dla obywateli, nie może naruszać ich praw, gdyż nie mają oni możliwości zapoznać się z nałożonymi na nich obowiązkami
Jest więc zatem w świetle tego wyroku oczywiste, że nałożenie na pracodawców obowiązku zapłaty ryczałtów za noclegi bezpośrednio kodeksu pracy jest po prostu niekonstytucyjne, gdyż Trybunał uznał takie rozwiązanie za nieadekwatne i nieprawidłowo wprowadzone do systemu prawnego. Jeśli SN tego nie zaakceptuje – choć z innych wyroków zdaje się to jednak rozumieć – Trybunał wyda po prostu kolejny wyrok, który tym razem wprost stwierdzi niekonstytucyjność kodeksu pracy w tym zakresie, a nie tylko ustawy o czasie pracy kierowców.
Sir Paul ,chyba nie do końca rozumie Pan moje treści,to co teraz jest po wyroku TK to po części wiadomo,teraz jest Milog itd. mnie interesowało czy jeśli są zapisy w umowie o pracę ,że delegacje maja być wypłacane wg ustawy a pracodawca ryczałtów nie płacił czy ma prawo dochodzić zwrotu pieniędzy.
Oczywiście wyrok prawomocny, ryczałty zasadzone .
zasądzone
@ Peter
Po raz kolejny przypominam, że to miejsce na merytoryczną dyskusję, a nie osobiste wycieczki. Komentarze, podobnie jak szereg poprzednich kasuję.
@ ana
Oczywiście znam treść wyroku i wiem jakie jest rozstrzygnięcie, ale proszę sobie porównać z wyrokiem TK, w którym jasno jest napisane, że niedopuszczalna jest regulacja, która przyznaje kierowcom ryczałty na takich samych zasadach jak dla innych pracowników. SN to w swoim wyroku kompletnie zignorował, stąd moje przypuszczenie, że gdyby miała się taka linia ukształtować, to zapadnie kolejny wyrok TK, który ponownie uzna to za bezprawne.
Merytorycznie jak poprzednio Proszę podać te przykłady wyroków SN o których Pan pisze.
@ Peter
O jednym już pisałem wcześniej. Kolejny to II PK 227/15 jeszcze sprzed wyroku TK. SN tam potwierdził, że jeśli zapewnia się kierowcy miejsce w przystosowanej do tego kabinie, można wypłacać niższe kwoty z tytułu podróży służbowych niż wskazane w rozporządzeniu.
Mr. Gönner, gdzie w tym wyroku wyczytal Pan o możliwości wypłaty niższej kwoty ? Przecież to była skarga powodów a wyrok uchylony na ich korzyść w postaci dwóch euro….
Abgesehen von der Tatsache, dass es tatsächlich sein kann SN ändert seine Meinung durch vier Urteile dieses Jahres mir bekannt 🙂 aber nur in Bezug auf die Höhe des Mindest….
PS
Wyrok jest co najwyżej dowodem na to że wg pracodawców wystarczy ,, ogłosić,, że płacimy gorzej co było częstą praktyką. Nun, weil, wenn die Regeln im Laufe des Falles festgelegt ist schwierig, früher zu beenden 🙂
@ Peter
Wynika to choćby z tego fragmentu, który wskazuje na prymat aktów wewnętrznych: “Odzwierciedleniem tej reguły na gruncie przepisów o podróży służbowej 5 jest art. 77 § 3 k.p. Ustanawia on normatywną podstawę do uregulowania danej kwestii w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy.”
Potwierdził to wyrok z 9 REKORD 2017 r. i poprzedni z listopada 2016 r.
Pozostanę przy swoim zdaniu choć jak mówię możliwe że SN zmienia zdanie, ale z tego co Pan podaje to jeszcze nie wynika